W warszawskiej Bazylice Archikatedralnej św. Jana Chrzciciela zakończyła się msza żałobna w intencji Tadeusza Mazowieckiego. - Żegnamy architekta i budowniczego Od 2 dni różaniec tez jest przy otwartej trumnie 🤦‍♀️ Odpowiedz Link Zgłoś thea19 Re: Otwarta trumna 06.02.22, 12:16 Pochówek od starożytności do średniowiecza. Na starożytnym cmentarzu, pogańskim albo chrześcijańskim, grób jest obiektem, który ma dokładnie wskazywać, gdzie złożono ciało (pamiętać przy tym należy, że zwłoki niewolników i ludzi ubogich, którzy nie mieli paru groszy na opłacenie stosu i grobu wyrzucano na śmietnisko). Niemal zapomniany. Tutanchamon miał tylko dziewięć lat, gdy został królem Egiptu za czasów XVIII dynastii, w okresie Nowego Państwa (ok. 1332-1323 r. p.n.e.). Jego historia mogła na zawsze zaginąć w pomroce dziejów, gdyby nie archeolog Howard Carter, który w 1922 r. odkrył jego grobowiec w Dolinie Królów. Niemal nienaruszony Przykładowe podziękowania na pogrzebie, wzór czyli przykładowy tekst podziękowania w imieniu zmarłego gotowy do wydrukowania i wykorzystania. Drodzy Najbliżsi, Chociaż fizycznie już mnie tu nie ma, chciałbym skierować do Was kilka słów podziękowania. Dziękuję Wam za miłość, wsparcie i piękne chwile, które mi Jak pożegnać zmarłego przy trumnie 29 sierpnia, 2023 Jak odgrzybić klimatyzację w samochodzie – Proste sposoby na odgrzybienie klimatyzacji w aucie! 20 Wszyscy od wczoraj czuwali przy trumnie ks. Jacka Mikulskiego, który przez czternaście lat był proboszczem tutejszej parafii. A dzisiaj zebrali się w kościele pw. Innego zdania jest Główny Inspektor Sanitarny, który uważa, że trumna z takim zmarłym może być wnoszona do kościoła. - W świetle obowiązujących przepisów nie ma konieczności W godz. 13–18 przy trumnie Kornela Morawieckiego będzie pełniona warta honorowa, w tym czasie Sala Kolumnowa jest dostępna dla wszystkich osób, chcących osobiście pożegnać zmarłego. Kondukt żałobny z trumną z ciałem marszałka seniora wyruszy o godz. 19. W każdej sytuacji służymy radą i pomocą. Zarówno trumny jak i urny można wybrać z naszego katalogu w momencie zamawiania usługi. Przed rozpoczęciem kremacji, rodzina zmarłego ma możliwość pożegnać się z osobą zmarłą w komfortowej sali pożegnań, która znajduje się w nowym budynku krematorium w Otwocku. vMX7WzR. Jak wygląda pogrzeb wojskowy? Szczegóły Opublikowano: 25 marca 2022 Śmierć każdego człowieka jest ogromnym ciosem dla bliskich. Organizując pochówek pragnie się oddać zmarłemu należyty hołd i pożegnać go, zgodnie z jego ostatnią wolą, zachowując charakter ceremonii pogrzebowej, spójny z życiem zmarłego. Dla każdego z nas może przyjąć ona nieco inny wymiar, opiewać o inne elementy i zawierać indywidualne nawiązania do osoby, którą żegnamy. Szczególny przebieg mają wojskowe ceremonie pogrzebowe. Chociaż zgodnie z tzw. ceremoniałem zawierają one elementy stałe, to tak samo, jak pogrzeb osób cywilnych mogą być one w pewnych granicach modyfikowane. Bez wątpienia jednak pogrzeb wojskowy znacznie różni się od ceremonii pogrzebowych innych obywateli. Pogrzeb żołnierza, zgodny z ceremoniałem wojskowym Ceremoniał wojskowy zakłada nieco inne elementy pogrzebu, niż przy pochówku osób niezwiązanych z armią. Trumnę ze zmarłych otaczają z obu stron żołnierze w strojach galowych w odległości około metra. Na każdym z jej rogów ustawieni są dodatkowo wartownicy. Ceremonię rozpoczyna dowódca organizujący pochówek, na sygnał którego trębacze rozpoczynają grać ustalone wcześniej z rodziną utwory, poprzedzone standardowymi kompozycjami pogrzebowymi. Następnie sygnał przejmują werbliści, którzy grają modelowane tremollo gdy trumna jest opuszczana do dołu. Przed rozpoczęciem ceremonii pogrzebowej ustala się dodatkowo tzw. kompanię honorową, która przejdzie w kondukcie wraz z orkiestrą i osobami zebranymi, by pożegnać zmarłego żołnierza. Kompania honorowa odpowiedzialna jest za przemarsz z symbolami religijnymi, kwiatami oraz odznaczeniami wojskowymi zmarłego. Kolejno na początku konduktu znajduje się kompania honorowa, za nią orkiestra, kapelan wojskowy, duchowny, mistrz ceremonii oraz osoby niosące trumnę, wartownicy, asysta, rodzina zmarłego oraz wszystkie inne osoby, które pragną uczestniczyć w pogrzebie. Cały kondukt żałobny rusza na wyraźny znak dowódcy organizującego pochówek. Po sygnale „marsz” kondukt rusza w rytm granego marszu żałobnego. Ceremoniał pogrzebowy ma bardzo długą tradycję, która sięga jeszcze czasów pogańskich. W zależności od religii, od danego regionu oraz przyjętych tam zwyczajów powstały niepisane zasady oraz rytuały godnego pochówku zmarłego. Jednak celem ceremonii pogrzebowej, niezależnie od kultury czy regionu jest zawsze oddanie należnego szacunku zmarłej osobie. Organizacja pogrzebu Strata bliskiej osoby dla rodziny oraz bliskich stanowi trudne doświadczenie, szczególnie, iż poza koniecznością zmagania się ze smutkiem i żalem muszą oni również godnie pożegnać osobę zmarłą, a także zorganizować całą ceremonię pogrzebową. Poza licznymi dokumentami, rodzina musi wybrać odpowiedni zakład pogrzebowy, a także miejsce pochówku. Na tym etapie pomoc, jakiej może udzielić profesjonalny zakład pogrzebowy jest nie do przecenienia. Pracownicy zakładu zdejmują z barków pozostawionych w żalu bliskich zmarłego wiele niezbędnych do załatwienia spraw, do nich należeć będzie transport zmarłego do chłodni czy do kostnicy, bliscy muszą jedynie podjąć decyzję, dotyczącą pochówku, a więc daty oraz miejsca, a także formy pogrzebu. Przygotowanie zmarłego Osobę zmarłą należy odpowiednio przygotować do pogrzebu, z czym wiąże się konieczność wyboru stroju, w którym będzie ona pochowana. Zakłady pogrzebowe dysponują oferują również możliwość zakupu właściwego ubrania pogrzebowego, a także obuwia i bielizny dla zmarłych, udzielają również pomocy przy ich wyborze. W zależności od tego, czy pogrzeb ma być tradycyjny, czy też ciało będzie poddane kremacji należy również dokonać wyboru trumny bądź urny na prochy. Tu także zakład pogrzebowy służyć będzie pomocą, dostosowując swoją ofertę to wymagań rodziny zmarłego, a także doradzając najlepsze rozwiązanie. Ceremonia pogrzebowa Zależnie od tego czy zmarły będzie chowany w tradycji katolickiej czy też ma się odbyć świecki pogrzeb, ceremonia przebiegać będzie inaczej. Pogrzeb katolicki poprzedza wystawienie ciała zmarłego, zazwyczaj odbywające się w specjalnie do tego celu przygotowanej kaplicy, jaka znajduje się przy zakładzie pogrzebowym, po którym ma miejsce uroczysta msza święta w parafii zmarłego, a trumna z ciałem albo urna ustawiana jest na katafalku. Podczas mszy wygłaszane jest kazanie, które w całości poświęcone być winno zmarłemu oraz tematyce śmierci i życia wiecznego. Ceremonii pogrzebowej, która odbywa się w kościele towarzyszą odpowiednie pieśni i hymny religijne. Pogrzeb świecki również wiąże się z uroczystością, na której mowę wygłosić może profesjonalny Mistrz Ceremonii lub bliscy zmarłego, istotnym jest by oddawała ona hołd zmarłemu, przypominała jego życie, podsumowała je, przypominała o jego osiągnięciach i zaletach. Świecka ceremonia pogrzebowa może zostać wzbogacona odpowiednio dobraną oprawą muzyczną, którą pracownicy domu pogrzebowego dobierają wraz z rodziną zmarłego. Po uroczystej ceremonii żałobnicy gromadzą się nad grobem zmarłego. Podczas ceremonii katolickiej jest to czas odmawiania wraz z księdzem modlitw, poprzedzających złożenie ciała do grobu. W ceremonii świeckiej końcowa część ceremonii odbywa się przy grobie, padają wówczas ostatnie słowa pożegnania. Wieńce i wiązanki Dobór odpowiednich kwiatów, wieńców oraz wiązanek jest również istotny. Tu również warto zdać się na pomoc pracowników domu pogrzebowego, którzy zaprezentują katalogi, z jakich bliscy będą mogli wybrać najlepiej spełniające ich oczekiwania wiązanki czy wieńce, pomagające wyrazić ich smutek i żal po stracie bliskiej osoby. Do takich kompozycji kwiatowych dołącza się szarfy, na których wykaligrafowane są wyrazy żałoby. Ubiór żałobników Również ubiór żałobników musi być odpowiednio dostosowany, ponieważ zmarły winien być traktowany z należytym szacunkiem. Ubiór musi zatem stanowić odbicie nastroju, a jego kolorystyka nie może być jaskrawa. Czerń jest kolorem żałobnym, lecz szacunek zmarłemu oraz jego rodzinie można okazać wybierając inne stonowane kolory, jak ciemny granat albo grafit. Źródło: Usługi pogrzebowe Elizjum Niezależnie od tego, czy śmierć jest dla nas momentem granicznym umożliwiającym przejście do innego świata, czy jest po prostu definitywnym końcem wszystkiego, jest po prostu faktem. Jest „czymś” co spotka kiedyś każdego z nas. Rytuał przejścia Każda kultura posiada coś, co nazywamy „rytuałami przejścia”. Są to różnego rodzaju ceremonie, które dla osób wierzących stanowią moment przekroczenia progu i rozpoczęcie kolejnego etapu życia. Niezależnie od tego, czy są to rytuały religijne, czy świeckie dla bliskich osoby zmarłej są one bardzo ważne. Ostatnia wola Pierwszy zwyczaj, który przyjęto mówi o tym, aby spełnić każde życzenie osoby konającej. Dlaczego? Być może ze względu na to, że jest to ostatni moment, w którym osoba umierająca kieruje do nas jakąś prośbę. Może kierować nami strach, obawa przed tym, że duch tej osoby w razie niespełnienia prośby będzie nas „nawiedzał” po śmierci. Spokój duszy Często mówi się o tym, aby w momencie śmierci mieć czyste sumienie. Dlatego właśnie dbano o to, aby wszystkie kłótnie zostały zakończone, a krzywdy wynagrodzone i zapomniane. W tym celu wzywano także księdza, który udzielał sakramentu pokuty i ostatniego namaszczenia. W ten sposób rodzina chciała ustrzec się przed duszą, która błądzi nie mogąc zaznać spokoju. Oswajanie duszy Jeszcze jakiś czas temu często osobie konającej wkładano do ręki gromnicę. Jest to świeca, która po raz pierwszy zostaje zapalona na chrzcie świętym. Jest ona znakiem ogarnięcia nas przez Chrystusa. Zapalamy ją często w domach, kiedy robi się burzowo, kłótliwie. W momencie śmierci miała oswajać duszę z przejściem na drugą stronę. W chwili konania domownikom nie wolno było okazywać rozpaczy, aż do czasu zgonu. Uważano, że może to utrudnić osobie umierającej odejście. Słysząc lament bliskich będzie próbowała trzymać się kurczowo życia, a w ten sposób przedłuży tylko swoje cierpienie. Złowieszcze spojrzenie Jedną z pierwszych czynności pozgonnych było i jest do dziś zamykanie osobie zmarłej oczu. Dziś robi się to tylko ze względów estetycznych, kiedyś jednak powody były inne. Wierzono, że zmarły mając otwarte oczy może wypatrzeć osobę, którą pociągnie za sobą. Pielęgnacja Jeszcze jakiś czas temu zmarłego przed umieszczeniem w trumnie ubierali i przygotowywali członkowie rodziny. Osoby starsze najczęściej miały już przygotowany strój na taką chwilę. W dzisiejszych czasach całą procedurą przygotowań zmarłego zajmują się zakłady pogrzebowe. Do dziś praktykuje się zwyczaj wkładania do trumny różnych przedmiotów z którymi osoba zmarła była związana. Do ręki natomiast wkładano książeczkę do nabożeństw lub różaniec, teraz stosuje się to coraz rzadziej. Puste noce Tradycja nakazywała, aby krewni oraz rodzina odwiedzili osobę zmarłą w domu i uczestniczyli we wspólnej modlitwie. Nie była to jednak modlitwa jednodniowa. Modlitwy przy zwłokach trwały trzy dni i trzy noce. Często tego typu ceremonie prowadziła jedna osoba, która była zorientowana w tym, co należy odmawiać. Teraz tego typu czuwanie odbywają się najczęściej w kaplicy cmentarnej. Ostatnie pożegnanie Pogrzeb podobnie jak dziś odbywał się najczęściej w trzecim dniu po śmierci. Trumnę z domu wynosiło się zawsze nogami do przodu, aby osoba zmarła nie chciała wrócić i niepokoić domowników. Zazwyczaj zajmowali się tym sąsiedzi lub osoby obce, aby osoba nieżyjąca nie zabrała ze sobą nikogo z rodziny. Na znak pożegnania się zmarłego z domem trzykrotnie stukano trumną o próg domu. Jeszcze kilka lat temu obnoszono trumnę z ciałem po całym gospodarstwie, aby osoba zmarła mogła się godnie pożegnać, teraz nie praktykuje się już tego. Ceremonie w kościele nie różniły się zasadniczo od tych, które odprawiane są obecnie. Zmianę możemy zauważyć jednak podczas samej ceremonii grzebania ciała. Rola księży została teraz ograniczona. Wprowadzone zostają coraz częściej mowy na cześć zmarłego, wygłaszają je członkowie rodziny, przyjaciele. Częściej na pogrzebach słychać w tle muzykę, która w jakimś stopniu związana jest z życiem osoby zmarłej. Możemy spotkać się także z prezentacją wideo, która prezentuje różne sceny z życia osoby, którą żegnamy.